مسعود نریمانی کارگردان نمایش «چای راند آخر»:
جشنواره تئاتر استانی محل تلاقی گروههای نمایشی استان است
کارگردان نمایش «چای راند آخر» که موفق شده به مرحله نهایی سیویکمین جشنواره تئاتر استان اصفهان ره پیدا کند؛ معتقد است؛ جشنواره تئاتر استانها معتبرترین و بزرگترین ویترین ارائه رویدادهای نمایشی هر استان است که در بین هنرمندان عرصه تئاتر، مسئولین هنری استان و تماشاگران آن، از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است.
با اتمام مرحله بازبینی آثار متقاضی جهت حضور در سیویکمین جشنواره تئاتر استان اصفهان بعد چند روز بررسی هیئت انتخاب آثار متشکل از: حسن کریمی، حمید شهرانی و پیمان کریمی با اعلام نتایج، نمایشهای راهیافته به این دوره از این جشنواره را معرفی کردند. به همین بهانه با مسعود نریمانی کارگردان نمایش «چایی راند آخر» که به بخش نهایی سیویکمین جشنواره تئاتر استان اصفهان راه یافته است، گفتوگویی انجام دادیم که حاصل آن را در ادامه میخوانید:
خودتان را معرفی کنید؟
مسعود نریمانی هستم متولد 24 آذرماه 1352 – اصفهان. کارشناس روابط عمومی و کارشناس ارشد مدیریت فرهنگی.
خلاصهای از سابقه هنری خودتان را بیان کنید؟
دانشآموخته کارگردانی و بازیگری تکمیلی از موسسه اندیشه و هنر زیرنظر استاد اشرفیان واستاد مرتضی طباطبایی، شرکت در کارگاههای بازیگری و کارگردانی استاد محمد حاتمی و استاد مرتضی قاسمی، دانشآموخته کارگردانی تکمیلی از آموزشگاه بازیگر و دانشآموخته رشته کارگردانی تئاتر از دانشگاه سپهر اصفهان (به مدت یک سال). در سال 1374 با ورود به دانشگاه وباشرکت در جشنوارههای تئاتر دانشجویی بهعنوان بازیگر و مدیریت صحنه، دستیار کارگردان و... فعالیت هنری خود را، در سال 1379 با نمایش «جدال با شیطان» به نویسندگی مرحوم فرجالله سلحشور و به کارگردانی محمدامینینسب با اجرا در بیش از 5 فرهنگسرای سطح استان و بیش از 5 شهر کشور، فعالیت هنریام را بهطورجدی شروع کردم. تلهفیلم بازرس (ابراهیم مرادیان)، تلهفیلم مجلس پنجم (منصور قربانی)، سفیر عشق، صبح ازل ظهر خون عصر انتظار، مردی ازدیارعشق، الف لام میم صاد، واقعه درواقعه، (منتخب جشنواره عاشورایی تهران- محمدرضا رفیعی)، رویای جنان، در مسلخ عشق، کاروان سوگوار، حال خونیندلان، مجلس پنجم، انتظار سبز، مردی ازتبارمادرمهر، ساقینامه، تابوت شماره ۱۴، معرکه درمعرکه، تصادف، سوگنامه، چشم پرده، روز عطش، تالاب، عتیقه (کار برگزیده دومین جشنواره تئاتر سپهر)، نقل معبر سرخ (منتخب نهمین جشنواره تئاتر مرصاد وکار برگزیده اولین جشنواره تئاتر نمای سال تهران)، تراژدی شیرین، پنجاه و چهارمین سالگرد تولد خسرو مرادی (کار برگزیده بیستونهمین جشنواره تئاتر استان و... از جمله فعالیتهای هنری من در زمینه بازیگری و کارگردانی هست.
نگاه شما به جشنواره استانی و میزان اهمیت آن چگونه است؟
در خصوص اهمیت جشنواره استانی تئاتر، همین بس که معتبرترین و بزرگترین ویترین ارائه رویدادهای نمایشی هر استان است که در بین هنرمندان عرصه تئاتر، مسئولین هنری استان و تماشاگران آن، از اهمیت و جایگاه بالایی برخوردار است. هرچند پتانسیل اصلی نمایشی استان بهطور کامل و نهایی در اجراهای عموم مشخصشده و درجه تأثیرگذاری، ارتباط سنجی و بازخورد نهایی خود را در مواجهه با آرا و افکار مخاطبان آن خواهد یافت، ولی بیشک قبل یا بعد از عرصه دیداری و ارتباطی اجراهای عموم، این جشنواره محل تلاقی و تقابل گروههای نمایشی استان است که از این حیث از نقش و جایگاه منحصربهفردی برخوردار است. دید و نوع نگاه مدیران هنری در این میان یکی از مؤلفههایی است که میتواند به ارتقاء کیفی این رویداد هنری کمک کند
با کدام نمایش در سی و یکمین جشنواره تئاتر استان اصفهان حضور دارید؟
با نمایش «چایی راند آخر» این نمایش از ارتباط آدمها میگوید، ارتباطی که این روزها دوام خود را درگیرودار زندگی شلوغ مدرن درخطر میبینید درواقع این اثر به دنبال ادای دین به اخلاقیات است،نگاه به ارزشهای انسانی است، ارزشهایی که ممکن است درهرجامعه ای متفاوت باشد، در خانوادهای که ارزش از نگاه آنها فقط محدود کردن فرزندان در جامعه امروزی است، میتواند پایهگذار ازهمگسیختگی خانواده گردد. که این خود آسیب بزرگی ازلحاظ شخصیتی و اجتماعی در جامعه از سوی فرزندان خواهد شد ، به صورتی که میتواند منجر به یک نوع آشفتگی و پریشانی ذهنی و روحی در حال و آینده از طرف اعضای خانواده گردد که ما در این اثر سعی کردهایم پریشانی ذهنی و روحی شخصیت فربد یکی از این فرزندان خانواده را در حال،آینده و تا حدودی درگذشته نشان دهیم. عواملی که در تهیه و تولید این اثر همکاری داشتهاند عبارتاند از: نویسنده امیربهبودنیا، محسن احمدی نیک،احسان شهبازی، خاطره حسینی و آسیه بنیطبا بازیگران این اثر هستند.
علت انتخاب این متن از سوی شما چه بود؟
من مدتها است که امیربهبودنیارا میشناسم با قلم زیبا،هنرمندانه و هوشمندانهاش آشنایم،پیچیدگیها و بازی بازمان را در اکثر آثارش میپسندم، علت انتخاب این متن به لحاظ اینکه به دغدغههای فکری بنده در خصوص پرداختن به معضلات و مشکلات روز جامعه و آسیبشناسی خانواده و جامعه دارم و به لحاظ متفاوت بودن موضوع و پیچیدگی قصه و اینکه در پایان مخاطب را وادار میکند مدتی به فکر فرورود و در مورد چراهایی که در ارتباط خود با دیگران و رویدادها و اتفاقاتی که در اطرافش میگذرد تأمل کند برای من ارزشمند بود و مرا بر آن داشت که این نمایشنامه را کارکنم.